Bokmålsordboka
fjæremark, fjæremakk, fjøremakk, fjøremark
substantiv hankjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en fjæremakk | fjæremakken | fjæremakker | fjæremakkene |
en fjæremark | fjæremarken | fjæremarker | fjæremarkene |
en fjøremakk | fjøremakken | fjøremakker | fjøremakkene |
en fjøremark | fjøremarken | fjøremarker | fjøremarkene |
Betydning og bruk
børstemark som graver i fjæresanden;
Arenicola marina